Është një frazë që rezonon gjatë shekujve, duke na kujtuar se sfidat me të cilat përballemi janë unike për kohën tonë, dhe megjithatë, një testament për shpirtin e qëndrueshëm njerëzor. Edhe në shekullin e 21-të, një kohë e shënuar me përparim dhe lidhje të paprecedentë, ne e gjejmë veten në një luftë të njohur, një luftë që kërkon nga ne të riafirmojmë identitetin tonë maqedonas dhe të afirmojmë lirinë tonë në formësimin e fatit tonë.
Historia e komunitetit maqedonas në Shqipëri është një histori e përshtatjes, mbijetesës dhe vendosmërisë.
Sot, ndërsa përballen me një kapitull tjetër në rrugëtimin e tyre, atyre u kërkohet të provojnë edhe një herë veten e tyre. Sfidat mund të jenë të ndryshme, por fryma që i drejton mbetet e njëjtë. Është një frymë e lindur nga brezat që janë përballur ballë për ballë me fatkeqësitë, duke ruajtur identitetin e tyre unik maqedonas duke u harmonizuar me botën që i rrethon.
Ndërsa përballen me rrethanat aktuale, maqedonasit në Shqipëri marrin forcë nga e kaluara e tyre. Historia e tyre është një dëshmi e vullnetit të paepur njerëzor për të kapërcyer, për t’u përshtatur dhe për të lulëzuar. Kjo betejë e fundit nuk do t’i përcaktojë ata; do të jetë një kapitull tjetër në historinë e tyre të qëndrueshme.
Sepse, ashtu si çdo brez ka betejën e vet, po ashtu çdo brez lë pas një trashëgimi qëndrueshmërie, uniteti dhe vendosmërie të paepur për të qëndruar me krenari dhe guxim, pavarësisht nga sfidat që mund të dalin. Maqedonasit në Shqipëri do t’i tregojnë edhe një herë botës se nuk janë të përcaktuar nga sfidat e tyre, por nga forca dhe lidhja e pathyeshme që i lidh me trashëgiminë e tyre.
Vasil STERJOVSKI