GJUHA MAQEDONASE NË SHQIPËRI NË DITËN NDËRKOMBËTARE TË GJUHËS AMTARE

Dita Ndërkombëtare e Gjuhës Amtare festohet çdo vit më 21 shkurt, për të kujtuar rëndësinë e ruajtjes së gjuhëve amtare dhe për të ndërgjegjësuar opinionin publik në lidhje me nevojën për mbrojtjen e tyre.

Në këtë Ditë Ndërkombëtare të Gjuhës Amtare, ne duhet të jemi të vetëdijshëm për rëndësinë e ruajtjes së gjuhës amtare dhe të mbrojtjes së të drejtave të komuniteteve për të folur në gjuhën e tyre amtare. Duke ndërmarrë veprime për të mbrojtur gjuhët amtare, ne mund të sigurojmë që çdo kulturë të mos humbasë identitetin dhe të ruajë thesarin e saj kulturor.

Gjuha maqedonase është një thesar i pasur i kulturës dhe identitetit të komuniteti maqedonas në Shqipëri.

Sot gjuha maqedonase në Shqipëri flitet në zonën e Prespës (gjuha maqedonase mësohet në shkolla), në zonën e Gollobordës (ka pasur mësim në gjuhën maqedonase në vitet 1945-1948), në zonën e Gorës, në fshatin Vërnik, zona e Devollit (ka pasur shkollë në gjuhën maqedonase deri në vitin 2014) si dhe në qytetet dhe më së shumti në Tiranë, Durrës, Elbasan, Podgradec, Korçë, Bilisht etj.

Për komunitetin maqedonas në Shqipëri, është e rëndësishme të ketë mundësinë për të mësuar, për të studiuar dhe për të përdorur gjuhën amtare pa diskriminim.

Është e rëndësishme të theksohet se gjuha amtare është shumë më shumë se një mjet për t’u komunikuar. Ajo përfaqëson identitetin dhe kulturën e një populli dhe është një thesar i pasur që duhet ruajtur dhe mbrojtur.

Në këtë kontekst, mbrojtja dhe përdorimi i gjuhës së një komuniteti, si komuniteti maqedonas në Shqipëri, është shumë më sfiduese. Diskriminimi dhe mospërfillja ndaj gjuhës amtare mund të çojnë në humbjen e saj.

Në këtë pikë, shteti dhe institucionet publike kanë një rol thelbësor në mbrojtjen dhe promovimin e gjuhës amtare. Kjo mund të përfshijë përdorimin e gjuhës së një komuniteti në dokumente zyrtare, në arsim, në media lokale dhe kombëtare, si dhe mbështetjen financiare për inicitivat dhe organizatat që punojnë për ruajtjen dhe promovimin e gjuhës së tyre.

Përveç kësaj, edhe ne si individë mund të bëjmë ndryshimin duke e vlerësuar dhe përdorur gjuhën amtare. Gjuhët amtare duhet t’i pranojmë si një pjesë të pasur dhe të rëndësishme të kulturës njerëzore. Në këtë mënyrë, ne mund të ndihmojmë në ruajtjen dhe mbrojtjen e tyre.

Vasil Sterjovski