На 26 јануари 1918 година, Бугарите го бомбардираат познатото македонско светилиште, манастирот Свети Наум Охридски.
Сместен на спокојниот брег на Охридското Езеро, манастирот посветен на Свети Наум Охридски, почитуван лик во македонската и православната христијанска историја, имал не само религиозно, туку и културно и историско значење.
Бомбардирањето имаше катастрофални последици за манастирскиот комплекс, а манастирската црква го сноси најголемиот дел од уништувањето предизвикано од бугарскиот напад. Самото срце на светилиштето, црквата, претрпе непоправлива штета. Сепак, среде пустошот и хаосот, чудотворната моќ што му се припишува на Свети Наум Охридски како да ѝ пркоси на деструктивната намера на бугарското бомбардирање. Божествената интервенција на светителот го спречила целосното уништување на манастирот, дејствувајќи како штит против пламенот што сакал да ги проголта неговите свети ѕидини.
Бомбардирањето на манастирот го документираше француската армија, сведочејќи за пустошот што го направија Бугарите. Овие фотографски записи се зачувани од Министерството за култура на Франција.
Во децениите што поминаа од тој кобен ден, макотрпно е обновен манастирот Свети Наум Охридски, сведоштво за трајниот дух на македонскиот народ и неговата посветеност на зачувување на своето наследство.
Васил Стерјовски